A po przeczytaniu książki zostają... cytaty.

Czytając wchodzimy w pewien sposób w głowę pisarza. Poznajemy jego myśli, pragnienia. Czasem są wyrażone otwarcie, bezpośrednio, innym razem przykryte pod metaforami. Są książki, które zupełnie do nas nie trafiają, nie kupujemy tego, co autor chce nam przekazać. Ale są także takie, które zostają z nami na dłużej. Z reguły dlatego, że zafascynowała nas historia w nich opowiedziana. Ale czasem sprawił to jeden cytat, krótki fragment, który pamiętać będziemy – jeżeli nie na zawsze – to na bardzo długo.

Mam założony zeszyt, w którym spisuje cytaty z przeczytanych książek, obejrzanych filmów lub czyiś wypowiedzi. Poniżej znajdziecie garść moich ulubionych. Nie zawsze są to swego rodzaju mądrości. Chętnie też poznam Wasze ulubione cytaty, śmiało dzielcie się nimi w komentarzach.

Ze złem mamy do czynienia wtedy, gdy jedna rasa w sposób zimny i obojętny rozważa zagładę innej rasy, nie dlatego, że ta inna rasa stanowi dla niej zagrożenie, ale dlatego, iż jest ona po prostu z jakiś powodów niewygodna.

Jack L. Chalker – Meduza

Jesteśmy powtórką z historii, niczym więcej. A ona trwa bez końca, który jest wszystkim.

Steven Erikson – Ogrody Księżyca

Wiesz co jest największa tragedią tego świata? Ludzie, którzy nigdy nie odkryli, co naprawdę chcą robić i do czego mają zdolności. (…) Ludzie obdarzeni talentem, którego nigdy nie poznają. A może nawet nie rodzą się w czasie, w którym mogliby go odkryć.

Terry Pratchett – Ruchome obrazki

...bo dla mnie prawdziwymi ludźmi są szaleńcy ogarnięci szałem życia, szałem pożądania, pragnący wszystkiego naraz. Ci co nigdy nie ziewają, nie plotą głupstw, ale płoną, płoną, płoną. Jak sztuczne ognie eksplodują na tle gwiazd.

W drodze (zwiastun filmu)

I od pewnego czasu mój ulubiony:

Patrick ruszył bardzo szybko i tuż przed wjazdem do tunelu Sam wstała, a wiatr zaczął szarpać jej sukienką. Kiedy wjechaliśmy do tunelu, wszystkie dźwięki rozproszyły się w próżni i zastąpiła je piosenka puszczona z kasety. Piękna piosenka pod tytułem Landslide. Sam zaczęła bardzo śmiesznie krzyczeć na całe gardło. I tyle. Dojechaliśmy do miasta. Światła w oknach i wszystko, co wprawia cię w zadziwienie. Sam usiadła i wybuchnęła śmiechem. Patrick też. I ja również zacząłem się śmiać.

I przysięgam, że w tamtej chwili byliśmy nieskończonością.

Stephen Chybosky – Charlie